Sztuczna szczęka.

Dzień się zaczyna. Zaanonsował się starszy mężczyzna podając recepty.
Wyłożyłam leki na ladę, podliczyłam, spojrzałam na pana z pytaniem - "czy to wszystko?".
W tym momencie, on szybciutko zgrabnym ruchem, prosto z ręki włożył sobie natychmiast - przyłapany na gorącym uczynku - do ust sztuczną szczękę...!

"Tak." - Odpowiedział poprawiając sobie w międzyczasie językiem "trzecie zęby".
Ja spuściłam wzrok, kąciki ust mi zadrżały od śmiechu, który starałam się opanować, stojący obok Dżordż parsknął cicho, udawałam, że tego nie widzę ani nie słyszę.
Twarz pokerzystki...
Podałam kwotę do zapłaty, prosząc jednocześnie o drobne. Na to pacjent do mnie: "ja pani zaraz coś pokażę..."
"A cóż to mi pan chce jeszcze pokazać?" wyrwało mi się na głos niejednoznacznie, bo ta szczęka nie schodziła mi z głowy...Może mnie jeszcze czymś zaskoczy.
Kolega zaczął się trząść ze śmiechu.
Na szczęście, pan pokazał mi tylko portfel, żebym sobie drobne wyciągnęła.

Żeś ty to wytrzymała bez obrzydzenia? Zapytał Dżordż.
Zaśmiałam się. Trzeba być na wszystko przygotowanym w tym zawodzie :).